در مطلب رشد حرکتی و مهارت های حرکتی ظریف و درشت 1، در ارتباط با تعریف مهارت های حرکتی، انواع آن (مهارت های حرکتی ظریف و درشت) و نحوه تقویت آن ها به وسیله بازی و اسباب بازی اطلاعاتی را در اختیارتان قرار دادیم. حالا می خواهیم رشد حرکتی سالم در کودکان را بازگو کنیم. همچنین بازی ها حرکتی ای که در رشد و تسلط یافتن بر این مهارت ها تاثیر دارند.

در ابتدا لازم است نکته ای را خاطر نشان سازیم. رشد حرکتی در کودکان متفاوت است. بدین معنی که اغلب کودکان مراحل یکسانی را با ترتیب یکسانی طی می کنند (البته گاهی پیش می آید که کودکی یک مرحله را نمی گذراند، مثلا بدون تمرین چهار دست و پا رفتن، ایستادن و راه رفتن را آغاز می کند)؛ ولیکن سنی که کودکان قادر به انجام این مهارت ها می شوند از کودکی به کودک دیگر و از فرهنگی به فرهنگ دیگر کاملا متفاوت است. همچنین کودکان زودرس و نارس ممکن است دیرتر از کودکانی که 9 ماهه به دنیا آمده اند، مهارت های حرکتی را کسب کنند. بنابراین در جدول زیر، علاوه بر متوسط سنی که کودکان این مهارت ها را نشان می دهند، حداقل و حداکثر سنی که کودک این مهارت ها را کسب می کند نیز ذکر شده است. «نکته 1: اگر کودکی تا حداکثر سن ذکر شده به مهارت ذکر شده دست نیافته باشد، بهتر است به متخصص مراجعه کنید.»

عامل ژنتیک (رشد دستگاه عصبی، هوش حرکتی کودک، سن کسب این مهارت ها در والدین وی) و عوامل محیطی (بازی ها و اسباب بازی های جالب و محرک، فراهم کردن فضا و امکان حرکت، تمرینات ورزشی، تشویق ها و محرک های محیطی دیگر) در سرعت کسب این مهارت ها تاثیر به سزایی دارند. با این حال جز موارد استثنا، کودکان زودتر از حداقل سنی ذکر شده قادر به نشستن، راه رفتن و غیره نیستند.

پژوهش های بسیاری که در حوزه مهارت های حرکتی شکل گرفته، نشان داده اند که فرصت های حرکت اولیه و محیط تحریک کننده بر رشد حرکتی تاثیر به سزایی دارند، برای مثال در پرورشگاهی که کودکان تمام مدت در تخت خود بودند، تا بیش از 2 سالگی چهار دست و پا رفتن را آغاز نکرده بودند. مثال دیگر مادران سرخپوستی هستند که با ورزش دادن نوزادان خود راه رفتن و مهارت های حرکتی دیگر را تسریع می بخشند[2]).

در این قسمت بازی ها و اسباب بازی های ساده ای را معرفی می کنیم.

نکته 2: مهارت های حرکتی به ترتیبی که گفته شد رشد می کنند. پس به خاطر داشته باشیم تا سیستم عصبی مرکزی رشد نکرده است، فشار آوردن به آن موجب پیشرفت نگردیده چه بسا ممکن است، آسیب زا باشد. از چه طریق می توانید مطمئن شوید که کودک به حد لازم برای شروع هر یک از تمرینات رسیده است؟ به جدول نگاه کنید، اگر کودک یک مرحله را سپری کرده است، برای مثال موفق به نشستن بدون کمک شده است، می توانید تمرینات مرحله ی بعد یعنی سینه خیز رفتن را آغاز کنید.

بازی ها، تمرینات و اسباب بازی ها (به ترتیب سنی):

• استفاده از موبیل ها و آویزهای رنگی شاد و براق در بالای تخت نوزاد موجب ترغیب او به پیش دسترسی، دسترسی و در نهایت چنگ زدن می شود
• خواباندن نوزاد به حالت دمر موجب ترغیب او به بلند کردن سرش می شود
• ماساژ صحیح نوزاد تمامی عضلات و سیستم عصبی بدن نوزاد را تحریک و تقویت می کند
• دست ها و پاهای او را تکان دهید (نرمش)
• او را روی پای خود بنشانید (تمرین نشستن)
• اسباب بازی جالبی در پهلوی او قرار دهید تا ترغیب به غلت زدن و برداشتنش شود
• او را بلند کرده و اجازه دهید پاهای خود را بر زمین بزند گویی می خواهد راه برود
• اسباب بازی صدا دار خوشرنگی را در مقابل چشمان او حرکت دهید و نزدیک دستانش کنید تا ترغیب به گرفتن آن شود
• هنگامی که نوزاد گرفتن اشیا را آغاز کرد، اسباب بازی های ایمن[3]، بزرگ، با رنگ های شاد و صداساز (در صورت تکان دادن)، در شکل ها و طرح های متفاوت را در مقابل او حرکت دهید (تاب دهید یا بچرخانید) تا ترغیب به گرفتن شده و پس از کسب موفقیت آن را به دهان خود برده و بررسی کند (هماهنگی چشم و دست و مهارت های حرکتی ظریف)
• او را روی صندلی غذا بنشانید
• اطراف او را بالش بچینید و اجازه دهید به تنهایی بنشیند و هر بار که چپه شد، دوباره او را بلند کنید
• هنگامی که نوزاد به حالت دمر است، اسباب بازی جالبی در رو به روی او با کمی فاصله قرار دهید، زانوهای او را خم کرده و با دستان خود به کف پای او فشار بیاورید تا ترغیب به حرکت رو به جلو برای دسترسی به اسباب بازی شود (تمرین سینه خیز رفتن)
• انواع اسباب بازی ها با شکل های مختلف (حلقه های تو خالی، مکعب های بزرگ، جغجغه های مختلف و...) را در اختیار او قرار دهید چرا که در دست گرفتن هر یک متفاوت است
• توپ صدا داری را قل دهید و او را تشویق کنید با سینه خیز رفتن به آن برسد
• ساعت های زیادی کودک را روی زمین بگذارید تا در صورت جلب شدن توجه اش به چیزی تلاش کند به سمت آن حرکت کند
• اسباب بازی های متفاوتی را بر روی زمین رها کنید تا کودک تشویق به دسترسی و حرکت به سمت آن ها شود
• از روروئک استفاده نکنید به جای آن از والکر ویژه نوپایان استفاده کنید
• وسایل شکستنی را از روی میزها جمع کنید، گوشه های تیز میزها و وسایل دیگر را محافظ کودکان بزنید، تا بدون استرس (و انتقال این استرس به کودک) آزادانه ولی با نظارت او را در محیط رها کنید
• اسباب بازی های جالب او را روی میزها بگذارید تا تشویق به بلند شدن برای دستیابی به آن ها شود
• دستان او را گرفته و تاتی تاتی کنید (و تمرین های حرکتی دیگر خاص راه رفتن که مادربزرگ ها در آن تخصص ویژه ای دارند)
• بر روی چند پله فرش بیاندازید و با نظارت کامل کودک را ترغیب به بالا و پایین رفتن از پله ها کنید (اوایل کودکان به صورت چهار دست و پا اینکار را انجام می دهند ولی به مراقبت بسیار نیاز دارند، چرا که تمرین زیادی برای دستیابی به تعادل کامل نیاز دارند)
• مقابل او جفت پا بالا بپرید و او را ترغیب به اینکار کنید و در صورت لزوم کمکش کنید
• قطار شوید و هر کار شما انجام می دهید از او بخواهید تکرار کند، راه بروید، کمی بدوید، بپرید، روی پنجه ی پا راه بروید و...

نکته 3: در تمامی این مراحل تشویق از نوع نوازش، بغل کردن، بوسیدن، تشویق های کلامی، حضور فعال و توجه کامل مادر جزو ضروریات است.

نکته 4: اگر کودکی مرحله ای را طی نکرد، با بازی او را تشویق به تمرین آن کنید. برای مثال نگذراندن مرحله ی چهار دست و پا رفتن، در میان کودکان شایع است که می تواند مشکلاتی در بزرگسالی به ویژه سال های اولیه دبستان به وجود آورد. بنابراین با او تمرین و بازی کنید.

و در پایان باز تاکید می کنیم که حتی اگر این تمرینات را با کودک خود داشته باشید، زودتر از زمان رسش و برنامه ریزی ژنتیکی اش قادر به کسب این مهارت ها نخواهد بود.

رشد حرکتی و مهارت های حرکتی ظریف و درشت 1

ضرورت و اهمیت تقویت مهارت های حرکتی ظریف در سنین پیش از دبستان، با معرفی اسباب بازی های مناسب تقویت مهارت های حرکتی ظریف